Translations:

Informatie Boodschappers

warp-ketens

Warps vormen een type oplossingen van de homogene tweede orde partiële differentiaalvergelijkingen. We nemen de vergelijking waarin de d'Alembert operator niet wordt gebruikt.

$(\nabla _{r}\nabla _{r}+\langle {\vec {\nabla }},{\vec {\nabla }}\rangle )\psi =0$

Tussen de oplossingen van deze vergelijking bestaan eendimensionale schokfronten die wij warps noemen. Enkelschots aanstichters die in één enkele dimensie actief zijn, lanceren deze schokfronten.

${\vec {\psi }}=f_{r}(c\tau -{\vec {r}})\,{\vec {i}}$

De reële scalar $c$ is gelijk aan de snelheid waarmee de schokgolf beweegt. De vector ${\vec {r}}$ vertegenwoordigt de afstand van de triggerlocatie tot het schokfront.

Vector ${\vec {i}}$ vertegenwoordigt de amplitude van het schokfront, dat loodrecht op ${\vec {r}}$ staat.

Function $f_{r}(q)$ is een reële functie die de vorm van hwt schokfront in de richting van ${\vec {r}}$ beschrijft.

Warps bezitten geen frequentie. Echter, warps dragen een standaard bit energie. Dat energie bit kan ook geïnterpreteerd worden als een informatie bit.

Warps kunnen als geïsoleerde objecten optreden, maar warps kunnen ook op gelijke afstand in ketens optreden.

In de keten kan de richtingsvector ${\vec {i}}$ als functie van het rangnummer van de warp roteren. Dit geeft de keten een circulaire polarisatie.

In the string the direction of vector ${\vec {i}}$ may rotate as a function of the sequence number of the warp. This gives the string a circular polarization.

Circulaire polarisatie van de warp keten. De pijlen vertegenwoordigen de amplituden van de warps die de keten samenstellen. De rode lijn is slechts een hulplijn. Van een golf is geen sprake!

Circulaire polarisatie kan rechtshandig of linkshandig optreden. Indien geen rotatie optreedt dan is de polarisatie lineair. The trigger bepaalt welke polarisatie optreedt.

Het gedrag van de warp-keten vraagt om een interpretatie als informatie drager.

Boodschappers

Interpretatie

Fotonen kunnen worden over enorme afstanden in een pad dat "lege ruimte" kruist informatie overbrengen. De conventionele natuurkunde interpreteert fotonen als golven van een elektromagnetisch veld. Golven kan deze afstanden alleen in een golfgeleider overbruggen. De lege ruimte voorziet niet in dergelijke golfgeleiders. Dit houdt in dat golven niet in staat zijn om fotonen te vertegenwoordigen. Ongeleide golven worden in alle richtingen verspreid. Op deze wijze daalt hun amplitude snel tot verwaarloosbare waarden. Golven kunnen niet miljarden lichtjaren reizen en nog voldoende energie overhouden om te worden gedetecteerd door een relatief kleine fotonendetector.

Bovendien is het EM-veld gebaseerd op het nabijgelegen bestaan van elektrische ladingen. Bij toenemende afstand tot elektrische ladingen vermindert de amplitude van het elektrische veld snel . Daardoor is het elektromagnetisch veld geen geschikte drager voor het transport van informatiedragers. Het EM veld kan zich onmogelijk uniform over een miljard lichtjaar uitstreken.

De notie van ketens van warp informatie boodschappers verschilt fundamenteel van de huidige gangbare fysische interpretatie van een foton.

Het Hilbert Boek Model interpreteert warp-ketens als deelnemers aan de lange afstand informatieoverdracht via trillingen van de Palestra, De Palestra is het veld dat vervormd wordt door de massieve deeltjes die het inbedt. In combinatie met de Palestra implementeren de warp-ketens als informatie boodschappers de truc die van fotonen wordt waargenomen.

Information overdracht

Fotonen zijn informatie boodschappers die worden gevormd door oplossingen van de homogene tweede orde partiële differentiaalvergelijkingen. Deze oplossingen vormen warps.

Warps zijn één-dimensionale schokfronten. wanneer ze bewegen, behouden deze fronten hun amplitude .

Warps kunnen enorme ruimtelijke afstanden afleggen zonder hun integriteit te verliezen. Warps bewegen met een constante snelheid die door het dragende veld bepaald wordt, Dit draagveld is de Palestra .

Warps verschijnen equidistant in ketens die door atomaire modulaire systemen worden uitgestoten. Identieke atomaire modulaire systemen kunnen boodschappers van diezelfde frequentie opnemen.

In feite kan een atomaire modulaire systeem een volledige signatuur van frequenties uitstoten en absorberen. Deze signatuur is karakteristiek voor het type atomaire modulaire systeem.

Fotonen kunnen ook worden uitgestoten als een elementair module zijn antideeltje vernietigt.

Lokaal en onafhankelijk van de frequentie, zijn is duur van de emissie van fotonen gelijk aan de duur van de opname en is de waarde van deze duur een constante.

Alle fotonen gehoorzamen aan de Einstein-Planck relatie. $E=h\,\nu$ De energie van deze informatie boodschappers is evenredig met hun frequentie. Dit houdt in dat lokaal, alle warp-ketens een constante ruimtelijke lengte hebben. Dit betekent echter niet dat na het reizen over een zeer groot bereik, de duur van de absorptie nog steeds gelijk is aan de duur van de emissie.

In feite, vertelt de wet van Hubble anders. Wegens extensie van de Palestra als functie van de toenemende progressie, neemt de afstand tussen de warps toe. Daarmee neemt de ruimtelijke frequentie af. Tegelijkertijd zal ook de ruimtelijke lengte van de fotonen toenemen. Daarom zal de energie van het langer geworden foton hetzelfde blijven. Als de snelheid van de warps hetzelfde blijft, dan zal na een lange reis de de duur van de passage van het foton groeien De absorptie van de fotonen is niet langer aangepast op de signatuur van de atomaire modules die deze fotonen produceerden.

Gevolg van de Einstein-Planck-relatie

Het gevolg van de Einstein-Planck relatie is dat lokaal de duur van de emissie, de duur van de passage en de duur van de absorptie gelijk en constant zijn, maar betekent ook dat de regeneratieduur van het elementaire module gelijk is aan diezelfde constante.

Bij de vernietiging van een elementaire module worden gegevensboodschappers geproduceerd. De duur van het genereren van deze warp-ketens moet gelijk zijn aan de standaard lokale duur van de emissie van de boodschappers. Maar deze duur is ook gelijk aan de duur van de regeneratiecyclus van de volledige zwerm. Deze conclusie betekent dat alle regeneratiecycli van alle elementaire modules gelijk moeten zijn, of er moet voor elk type elementaire module een eigen type warp-keten moet bestaan. De regeneratie cyclusperiode bepaalt de massa van het elementaire module. Verschillende massas van verschillende elementaire module betekent verschillende regeneratiecyclus periodes en daarmee verschillende typen warp-ketens.

Dit overleg leidt tot de volgende conclusie. Als verschillende typen elementaire modules verschillende massa bezitten dan zal elke elementaire moduletype dat een unieke massa bezit overeenkomt met een ander type warp string. Een ander gevolg is dat de wet Hubble impliceert dat tevens de duur van de regeneratiecyclus van elementaire deeltjes met toenemende progressie verandert .

Het absorptie dilemma

Het foton-emissieproces roept al vragen op. Het platform van de module die het foton emitteert mag tijdens het emissieproces niet in dwarsrichting bewegen anders kan de bron geen eendimensionale keten van losse warps uitzenden.

Absorptie vraagt om een ongelooflijke richtprecisie. Bovendien mag ook hier tijdens de absorptie het doel niet in laterale richting bewegen. In feite is absorptie beter te begrijpen als een omgekeerd emissieverloop. Dat kan alleen in het scheppers-aanzicht. Voor waarnemers blijft de absorptie onbegrijpelijk. Dit geeft aan dat de absorptie en de emissie beschreven kunnen worden via een enkelvoudige werkwijze die in het scheppers-aanzicht beschreven wordt.

Emissie en absorptie van warpketens zijn het gevolg van modusveranderingen van het stochastisch proces dat de locaties van de voetafdruk van de bron- of het doelmodule genereert. De basismodus van de module betekent dat het moduleplatform uniform beweegt. Bovendien oscilleert de module in zijn laagste modus. Voor atomaire modules beschrijft de Helmholtz vergelijking deze oscillatiemodi. Een verandering van de oscillatiemodus veroorzaakt evenals een verandering van platformsnelheid de emissie of de absorptie van warpketens. Tijdens de modus-wijzigingsprocedure blijft het platform op dezelfde locatie in de achtergrondparameterruimte. De warps vertrekken of arriveren op die locatie. De warpketen is eendimensionaal.

Dus de bron of het doel zetelt in het geometrische midden van het platform waarop zich de module bevindt. Dit centrum geeft ook de locatie van de symmetriegerelateerde lading van de module.

Een soortgelijke situatie treedt op bij de uitleg van de zigzag van elementaire deeltjes. De absorptie van fotonen moet worden uitgelegd als een tijdsomgekeerd emissieproces.