Comparative Teaching of Old Greek and Latin/Lesson 05 Part 2

Comparative Teaching of Old Greek and Latin Lesson 05 Part 2

Translated from the Greek Wikipedia|Wikiversity: "Συγκριτική διδασκαλία των κλασικών γλωσσών / (Comparative Teaching of the Classical Languages)"

UNDER CONSTRUCTION

LESSON 05 PART 2. The direct questions

5.2. Analyse and translate the texts:

(Each text should be separated in periods, each period in sentences and each sentence should be analyzed grammatically and syntacticly and after be translated.)

OLD GREEK

5.2.1. Xenophon's Cyrus' Anabasis,3, 1, 13-15.

Εὐθὺς ἐπειδὴ ἀνηγέρθη, πρῶτον μὲν ἐμπίπτει αὐτῷ ἔννοια. «Τί κατάκειμαι; ἡ νὺξ προβαίνει. Ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ εἰκός ἐστιν ἥξειν τοὺς πολεμίους. Εἰ δὲ γενησόμεθα ἐπὶ βασιλεῖ, τί ἐμποδών ἐστι μὴ οὐχὶ ἀποθανεῖν τὰ δεινότατα παθόντας; Ἐγὼ οὖν τὸν ἐκ ποίας πόλεως στρατηγὸν προσδοκῶ ταῦτα πράξειν; Ποίαν δ’ ἡλικίαν ἀναμένω ἐλθεῖν ἐμαυτῷ; Οὐ γὰρ ἔγωγε γενήσομαι ἔτι πρεσβύτερος, ἐὰν προδῶ ἐμαυτὸν τοῖς πολεμίοις». Ἐκ τούτου ἀνίσταται καὶ συγκαλεῖ πρῶτον τοὺς Προξένου λοχαγούς. Ἐπεὶ δὲ συνῆλθον, ἔλεξεν: «Ἐγώ, ὦ ἄνδρες λοχαγοί, οὔτε καθεύδειν δύναμαι οὔτε κατακεῖσθαι ἔτι, ὁρῶν ἐν οἵοις πράγμασίν ἐσμεν».

Vocabulary - comments. Analysis in detail

(Substantives will be given and should be learned with their genitive, adjectives and pronouns with the three genders, adverbs with the three degrees and verbs with their initial tenses - in Latin the present, the perfect, the supine and the present infinitive.)

The text has ten periods. We first find the sentences and clauses of each period, the infinitives and the participles, if there exist any, and then the main basic terms, that is to say, the verb, the subject, the direct object, the indirect object, the predicative, provided that of course they exist. The remaining words will be determinations, depending on the kind of word and the term that it determines.

Main basic terms of the 1st period:Εὐθὺς ἐπειδὴ ἀνηγέρθη … αὐτῷ ἔννοια.

ἀνηγέρθη:ξύπνησε, ρήμα της δευτερεύουσας χρονικής πρότασης, ἀνεγείρομαι, ἀνηγειρόμην, ἀνεγερθήσομαι, ἀνηγέρθην, ἀνήγερμαι, ἀνηγέρμην, ομόρριζα, ἔγερσις, ἀνέγερσις, εγερτήριο, Γρηγόρης, γρήγορος, διεγερτικό, ἐμπίπτει:του έρχεται στο νου, ρήμα της κύριας πρότασης, πίπτω, ἔπιπτον, πεσοῦμαι, ἔπεσον, πέπτωκα, ἐπεπτώκειν, πέφτω, ομόρριζα, πτῶσις, πτωτικός, σύμπτωσις, πτώμα, ευπετής, προπετής, πότμος (μοίρα), αδιάπτωτος, πέσιμο, συντάξεις, πίπτω ἔν τινι, ἐπί τινι, πρός τι, ἀπό τινος, ἔκ τινος, πίπτω ὑπό τινος (φονεύομαιι), περιφράσεις, εὖ πίπτω, καλῶς πίπτω, ἔννοια: υποκείμενο στο ρήμα ἐμπίπτει, αὐτῷ: αντικείμενο στο ἐμπίπτει.

Determinations of the first period:

εὐθύς, πρῶτον: επιρρηματικοί προσδιορισμοί χρόνου, αμέσως, πρώτα.

Analysis of the second period: Τί κατάκειμαι; ἡ νὺξ προβαίνει.

κατάκειμαι: ρήμα της ευθείας ερώτησης, είμαι πλαγιασμένος, κατάκειμαι, κατεκείμην, κατάκείσομαι, ομόρριζα, κείμενο, κειμήλιο, κοιτώνας, κοίτη, κοιτάζω, προβαίνει: ρήμα της κύριας πρότασης, προχωρεί, βαίνω, ἔβαινον, βήσομαι, ἔβην, βέβηκα, ἐβεβήκειν, ομόρριζα, βήμα, διάβημα, βάση, βάθρο, βαθμίδα, βωμός, βατήρας, συντάξεις, βαίνω ὥς τινα, πρός τινα, εἴς τινα, ἐπί τινα, ἐπί τινος, βαίνω + απαρέμφατο, περιφράσεις, ἴσα βαίνειν, ὁμοίως βαίνειν, βαίνω ἐν εὐτυχίᾳ, ἐν κακοῖς, νύξ: υποκείμενο στο προβαίνει, νύχτα, ἡ νύξ, τῆς νυκτός, τῆ νυκτί, την νύκτα, ὦ νύξ.

Analysis of the third period: Ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ εἰκός ἐστιν ἥξειν τοὺς πολεμίους.

εἰκός ἐστιν: είναι φυσικό, απρόσωπη έκφραση που παίρνει υποκείμενο απαρέμφατο, ἥξειν: να επιτεθούν, υποκείμενο στο εἰκός ἐστιν, ἥκω, ἧκον, ἥξω, ομόρριζο, καθήκον, τοὺς πολεμίους: οι εχθροί, υποκείμενο του ἥξειν, σε αιτιατική λόγω της ετεροπροσωπίας, σε ταυτοπροσωπία το υποκείμενο εννοείται σε πτώση ονομαστική, τῇ ἡμέρᾳ: μόλις ξημερώσει, δοτική συντακτική του χρόνου, ουσιαστικό που προσδιορίζει το επίρρημα ἅμα.

Analysis of the fourth period: Εἰ δὲ γενησόμεθα … τὰ δεινότατα παθόντας;

γενησόμεθα: περιέλθουμε, ρήμα της δευτερεύουσας υποθετικής πρότασης, γίγνομαι, ἐγιγνόμην, γενήσομαι ἐγενόμην, γέγονα, ἐγεγόνειν, ἄν γενησόμεθα ἐπὶ βασιλεῖ, αν περιέλθουμε στην εξουσία του βασιλιά, ἐμποδών ἐστι: εμποδίζει, ρήμα της κύριας πρότασης που είναι ευθεία ερώτηση, ἀποθανεῖν: υποκείμενο στο απρόσωπο ἐμποδών ἐστι, να φονευθούμε, ἀποθνῂσκω, ἀπέθνῃσκον, ἀποθανοῦμαι, ἀπέθανον, ἀποτέθνηκα, ἀπετεθνήκειν, ομόρριζα, θάνατος, θνητός, θνησιγενής, ημιθανής, θανή, πεθαμένος, συντάξεις, θνῂσκω ὑπό τινος, ἔκ τινος, πρός τινος, θνῂσκω + δοτική, παθόντας: χρονική μετοχή, αφού υποστούμε, πάσχω, ἔπασχον, πείσομαι, ἔπαθον, πέπονθα, ἐπεπόνθειν, ομόρριζα, πάθημα, πάθος, πένθος, πῆμα, ἀπήμων, πάθηση, παθητικός, patior, συντάξεις, πάσχω ὑπό τινος, περιφράσεις, τί πάθω; τί παθών; τὰ εὖ πεπονθότα (οι ευεργεσίες), τὰ δεινότατα: άμεσο αντικείμενο στο παθόντας, όλα τα φοβερά, ἐπὶ βασιλεῖ: υπό την εξουσία του βασιλιά των Περσών, εμπρόθετος προσδιορισμός κατάστασης.

Analysis of the fifth period: Ἐγὼ οὖν τὸν ἐκ ποίας … προσδοκῶ ταῦτα πράξειν;

προσδοκῶ: να περιμένω, να προσδοκώ, υποτακτική ενεστώτα, απορηματική, ρήμα της πρότασης, πράξειν: να πράξει, αντικείμενο στο προσδοκῶ, πράττω, ἔπραττον, πράξω, ἔπραξα, πέπραχα, ἐπεπράχειν, ομόρριζα, πράξη, πρᾶγμα, πραγματικός, πράκτορας, άπρακτος, τὸ πρᾶγος, εισπράκτορας, πράμα, άπραγος, πρακτέος, πρακτός, στρατηγὸν: υποκείμενο στο απαρέμφατο πράξειν, ετεροπροσωπία, ἐκ πόλεως: εμπρόθετος προσδιορισμός προέλευσης, ποίας: ποιας, επιθετικός προσδιορισμός.

Analysis of the sixth period: Ποίαν δ’ ἡλικίαν ἀναμένω ἐλθεῖν ἐμαυτῷ;

ἀναμένω: ρήμα της ευθείας ερώτησης, να περιμένω, απορηματική υποτακτική, ἐλθεῖν: αντικείμενο στο ἀναμένω, ἔρχομαι, ᾖα και ᾒειν, εἶμι, ἦλθον, ἐλήλυθα, ἐληλύθειν, ἡλικίαν: υποκείμενο στο απαρέμφατο ἐλθεῖν, ποίαν: επιθετικός προσδιορισμός. ἐμαυτῷ: σε μένα, έμμεσο αντικείμενο.

Analysis of the seventh period: Οὐ γὰρ ἔγωγε …, ἐὰν προδῶ ἐμαυτὸν τοῖς πολεμίοις.

γενήσομαι: ρήμα της κύριας πρότασης, δε θα γίνω, ἔγωγε: υποκείμενο στο γενήσομαι, εγώ βέβαια, ἐγώ, ἐμοῦ, ἐμοί, ἐμέ, ἡμεῖς, ἡμῶν, ἡμῖν, ἡμᾶς, προδῶ: ρήμα της δευτερεύουσας υποθετικής πρότασης, υποτακτική αορίστου Β΄, αν προδώσω, προδίδωμι, προεδίδουν, προδώσω, προέδωκα, προδέδωκα, προεδεδώκειν, ομόρριζα, δόση, δώρο, προδότης, ανέκδοτο, δοτήρ, δωσιδικία, αιμοδότης, εκδότης, do, πρεσβύτερος: μεγαλύτερος, πρέσβυς, πρεσβύτερος, πρεσβύτατος, κατηγορούμενο, ἐμαυτὸν τοῖς πολεμίοις: άμεσο και έμμεσο αντικείμενο, ἔτι: επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει επίταση.

Analysis of the eighth period: Ἐκ τούτου … πρῶτον τοὺς Προξένου λοχαγούς.

ἀνίσταται: ρήμα της πρώτης κύριας πρότασης, σηκώνεται, ἀνίσταμαι, ἀνιστάμην, ἀναστήσομαι, ἀνέστην, ἀνέστηκα, ἀνεστήκειν, ομόρριζα, ἀνάστασις, στάση, στήλη, στήθος, στάδιο, σταθμός, στάθμη, στατήρας, σταυρός, στήμονας, επιστάτης, σταθερός, στανιό, στάνη, σταματώ, sto, sta’tio, status, συγκαλεῖ: ρήμα της δεύτερης κύριας πρότασης, συγκαλεί, συγκαλῶ, συνεκάλουν, συγκαλῶ, συνεκάλεσα, συγκέκληκα, συνεκεκλήκειν, ομόρριζα, κλῆσις, σύγκλησις, κλητήρας, έγκλημα, εκκλησία, σύγκλητος, κλητός, κάλεσμα, παρακάλια, λοχαγούς: άμεσο αντικείμενο στο συγκαλεί, Προξένου: γενική κτητική, του Πρόξενου, ἐκ τούτου, πρῶτον: εμπρόθετος και επιρρηματικός προσδιορισμός χρόνου, έπειτα, πρώτα.

Analysis of the ninth and tenth period: Ἐπεὶ δὲ συνῆλθον… πράγμασίν ἐσμεν».

συνῆλθον, ἔλεξεν: ρήματα της δευτερεύουσας χρονικής και της κύριας πρότασης.

δύναμαι: ρήμα της κύριας πρότασης, μπορώ, δύναμαι, ἐδυνάμην, δυνήσομαι, ἐδυνήθην, δεδύνημαι, ἐδεδυνήμην, ομόρριζα, δύναμις, δυνατός, δυνάστης, δυναμίτιδα, ἐσμέν: ρήμα της πλάγιας ερώτησης, εἰμί, ἦν, ἔσομαι, ἐγενόμην, γέγονα, ἐγεγόνειν, καθεύδειν, κατακεῖσθαι: τελικά απαρέμφατα, αντικείμενα στο δύναμαι, να κοιμάμαι, να ξαπλώνω, καθεύδω, καθηῦδον, καθευδήσω, ὁρῶν: όταν βλέπω, χρονική συνημμένη μετοχή, ὁρῶ, ἑώρων, ὄψομαι, εἶδον, ἑόρακα, ἑωράκειν, ομόρριζα, ὅρασις, ὁρατός, ὄμμα, ὀφθαλμός, όψη, o’culus, ἐν πράγμασιν: εμπρόθετος προσδιορισμός που δηλώνει κατάσταση, οἵοις: σε ποια, αναφορική αντωνυμία, οἷος, οἵα, οἷον, επιθετικός προσδιορισμός, ὦ ἄνδρες λοχαγοί: κλητική προσφώνηση, ἄνδρες, επιθετικός προσδιορισμός.

LATIN

5.2.2. From the old reading-book of the Latin language, 35.

(The accentual marks will enter for facilitation of reading until the thirtieth fifth course.)

Alexa’nder: Ubi heri fui’sti? Pater tuus mihi «igno’ro», inquit, «ubi fi’lius meus sit».

Paulus: Do’leo quod a’fui. Avus me invita’verat, ut hortum suum specta’rem.

Alexander: Quam felix tu es! Ego avum non ha’beo.

Paulus: Quid inest in libro tuo? Mihi re’cita!

Alexander: Libe’nter tibi recita’bo. Aderi’sne cras in villa mea?

Paulus: A’dero, quia nihil mihi jucu’ndius est. Sed cur non mihi statim re’citas?

Alexander: Libe’nter tibi obtempera’bo.

Paulus: Gra’tiam tibi ha’beo. Vale o’ptime ami’ce!

Alexander: Vale tu quoque!

Vocabulary - comments. Analysis in detail.

The text has sixteen periods. We first find the sentences and clauses, the infinitives and the participles, if there exist any, and then the main basic terms, that is to say, the verb, the subject, the direct object, the indirect object, the predicative, provided that of course they exist. The remaining words will be determinations, depending on the kind of word and the term that it determines.

Main basic terms of the first and second period: Ubi heri fui’sti … sit?.

fui’sti, igno’ro, inquit, sit: ήσουν, αγνοώ, είπε, είναι, fui’sti ρήμα της ευθείας ερώτησης, sum, fui, esse, οριστική παρακειμένου, fui, fui’sti, fuit, fu’imus, fui’stis, fue’runt, inquit, ρήμα της κύριας πρότασης, igno’ro, ρήμα της κύριας παρενθετικής πρότασης, sit, ρήμα της πλάγιας ερώτησης, υποτακτική ενεστώτα του sum, fui, esse, sim, sis, sit, simus, sitis, sint, υποτακτική παρατατικού, essem, esses, esset, esse’mus, esse’tis, essent, υποτακτική μέλλοντα, futu’rus, -a, -um, sim, sis, sit, futu’ri, -ae, -a, simus, sitis, sint, υποτακτική παρακειμένου, fu’erim, fu’eris, fu’erit, fue’rimus, fue’ritis, fu’erint, pater, fi’lius: πατέρας, γιος, υποκείμενα, pater, patris, fi’lius, -i, pater, από το ελληνικό πατήρ, ομόρριζα, πατέρας, πατρικός, pate’rnus, mihi: έμμεσο αντικείμενο, σε μένα, προσωπική αντωνυμία α΄ προσώπου ego, mei, mihi, me, a me, tuus, meus: σου, μου, κτητικές αντωνυμίες, επιθ. προσδ., meus, -a, -um, tuus, -a, -um, suus, -a, -um, noster, -ra, -rum, vester, -ra, -rum, suus, -a, -um, ubi: πού, επιρρηματικός προσδιορισμός τόπου, ubi, ερωτηματικό και αναφορικό επίρρημα, heri: χθες, επιρρηματικός προσδιορισμός χρόνου, ho’die, σήμερα, heri, cras, αύριο.

Analysis of the third and fourth period: Do’leo quod a’fui. Avus me invita’verat, ut… specta’rem.

do’leo, invita’verat, a’fui, specta’rem: ρήματα των δύο κύριων προτάσεων, της δευτερεύουσας αιτιολογικής και της δευτερεύουσας τελικής πρότασης, λυπάμαι, είχε καλέσει, έλιπα, για να δω, do’leo, do’lui, dole’re, specto, -a’vi, -a’tum, -a’re, avus: παππούς, υποκείμενο στο invita’verat, ομόρριζο, a’via, γιαγιά, me, hortum: εμένα, τον κήπο, άμεσα αντικείμενα, hortus, -i, κήπος, hortula’nus, -i, κηπουρός, suum: δικό του, επιθετικός προσδιορισμός, quod: αιτιολογικός σύνδεσμος, επειδή, διότι, ut: να, για να, τελικός σύνδεσμος, εισάγει και βουλητικές προτάσεις.

Analysis of the fith and sixth period: Quam felix tu es! Ego avum non ha’beo.

es, ha’beo: είσαι, έχω, ρήματα των περιόδων με υποκείμενα τα tu, ego, felix: ευτυχισμένος, κατηγορούμενο, felix, feli’cis, επίθετο, τριγενές και μονοκατάληκτο, avum: παππού, άμεσο αντικείμενο, quam: πόσο, επιρρηματικός προσδιορισμός ποσού.

Analysis of the seventh and eighth period: Quid inest in libro tuo? Mihi re’cita.

inest, re’cita: υπάρχει, διάβασε, insum, ενυπάρχω, re’cito, -a’vi, -a’tum, -a’re, διαβάζω, απαγγέλλω, ομόρριζα, recita’tio, recita’tor, ρεσιτάλ, quid: υποκείμενο, ερωτηματική αντωνυμία, quis, quis, quid, τίς, τίς, τί, mihi: αντικείμενο, in libro: εμπρόθετος προσδιορισμός που δηλώνει τόπο μεταφορικά, tuo: σου, επιθετικός προσδιορισμός.

Analysis of the ninth and tenth and period: Libe’nter tibi recita’bo. Aderi’sne cras in villa mea?

recita’bo, a’deris: ρήματα, re’cito, a’dero, θα είμαι, μέλλοντας του adsum, a’ffui, ade’sse, tibi: σε σένα, άμεσο αντικείμενο, tu, tui, tibi, te, a te, vos, vestrum, vobis, vos, a vobis, libe’nter, cras: ευχάριστα, αύριο, επιρρηματικοί προσδιορισμοί τρόπου και χρόνου, in villa: στην εξοχική κατοικία, εμπρόθετος προσδιορισμός στάσης σε τόπο, ομόρριζα, vicus, vi’cula, vi’llicus, vi’llula (βίλα), mea: δική μου, επιθετικός προσδιορισμός.

Analysis of the eleventh and twelfth period: A’dero, quia ... mihi statim re’citas? .

a’dero, est, re’citas: ρήματα της κύριας πρότασης, της δευτερεύουσας αιτιολογικής και της ευθείας ερώτησης, θα είμαι, είναι, απαγγέλλεις, re’cito, -a’vi, -a’tum, -a’re, nihil: τίποτε, nihil, nulli’us rei, nullae rei, nihil, nulla re, υποκείμενο, jucu’ndius: πιο ευχάριστο, κατηγορούμενο, iucu’ndus, iucu’ndior, iucundi’ssimus,ευχάριστος, mihi, mihi: για μένα, σε μένα, δοτική προσωπική, αντικείμενο, statim: αμέσως, επιρρηματικός προσδιορισμός, χρόνου, quia: αιτιολογικός σύνδεσμος, επειδή, sed: αλλά, αντιθετικός σύνδεσμος, cur: γιατί, ερωτηματικό επίρρημα.

Analysis of the fourteenth up to sixteenth periods: Libe’nter tibi obtempera’bo ... Vale tu quoque.

obtempera’bo, ha’beo, vale, vale: ρήματα, θα υπακούσω, έχω, υγίαινε, υγίαινε, obte’mpero, -a’vi, -a’tum, -a’re, υπακούω, ha’beo, ha’bui, ha’bitum, habe’re, έχω, va’leo,va’lui, vale’re, υγιαίνω, ομόρριζα valetu’do, -inis, f, υγεία, ευρωστία, va’lidus, inva’lidus (ασθενής), ami’ce, tu: υποκείμενα, ami’cus, φίλος, tibi, gra’tiam: άμεσα αντικείμενα, gra’tias ago, ευχαριστώ, multas gratias, tibi: έμμεσο αντικείμενο, o’ptime: άριστε, επιθετικός προσδιορισμός, bonus, καλός, me’lior, o’ptimus, libe’nter: ευχάριστα, επιρρηματικός προσδιορισμός τρόπου, libe’nter, libe’ntius, libenti’ssime, quoque: συμπλεκτικός σύνδεσμος, και, επίσης, επιτάσσεται.

To continue look at: Lesson 05 Part 3

To see the Introduction look at: Introduction